Шифон матои шаффоф аст, ки бо сабукӣ ва зебогии худ маълум аст. Ин матоъ аксар вақт барои сохтани либосҳо, куртаҳо ва дигар либосҳое истифода мешавад, ки матои равон ва бароҳатро талаб мекунанд. Дар ин ҷо, мо хосиятҳои гуногуни матои шифонро баррасӣ хоҳем кард, ки онро дар байни тарроҳон ва харидорон интихоби маъмул мекунанд. Яке аз хусусиятхои намоёни матои шифон вазни он аст. Матоъ хеле сабук аст, бинобар ин он барои либосҳое, ки эҳсоси сабук доранд, беҳтарин аст. Илова бар ин, матои шифон сабук аст, ки онро ҳатто дар ҳавои гарм ва намӣ пӯшидан бароҳат мекунад.